Aykırı Olmanın Dayanılmaz Çekiciliği: Kendin Olabilmek Cesareti

Aykırı olmak, farklılıklarını cesaretle göstermek toplumda dışlanmışlığın nedenleri olmuştur yüzyıllar boyu. Korsaj filmini izlerken kendimi içinde yıllardır sakladığım bazen gün ışığına çıkarttığım kendimi gördüm, asi ve dayanılmaz derecede keyifli halimi gördüm, açıkcası keyiflendim. Günümüz yaşamında bu tür ruh hallerine çok sık giremiyoruz, dolayısıyla kendimizi bulamamanın mutsuzluğunu sıkça yaşıyorum diyebilirim. Filmde çokça zengin ögeler dolu dolu kullanılmış ve imporatoriçe Elizabethin onca yıl içinde sıkıştırdığı bastırdığı duygularını nasıl hiç çekinmeden ve korkmadan ortaya çıkardığına tanıklık ediyoruz bir çok sahnesinde filmin. Ve açıkcası ben de keşke tüm ağlarımı yırtsam ve biraz ben olabilsem dediğim anlarla keyifle, içimi dürten sahnelere tanıklık ettim izlerken . Sisi'nin ruh halleri oldukça değişken annelik duyguları bir yandan zayıf gibi ama bir yandan da eksikliğini hissediyor, ifade etmeye çalışıyor, ne kadar tatmin oluyor ve becerebiliyor tartışılır. Çevresinin kendisini uyarması ile sorumluluklarını da hatırlamıyor değil. Seyis sevgilisi ile yolları ayırıp evine sorumluluklarına dönüyor, kocası imparator ile ilişkisini düzeltmek istiyor lakin aldığı cevaplar onu tekrar mutsuzluğa itince içindeki haykırışlar yineleniyor, isyan ediyor. Çokça git gel içinde yaşayan Sisi artık yaşamdan kopuyor.

Benzer hikayeleri biz de bastırılmış bir şekilde kendi içimizde yaşamıyor muyuz ? Kendi olabilmek cesaretini gösterebilenler bir kaç kişi toplumdan soyutlanıp kaybediyorlar. Neyi mi?

Gerçekte o toplumun gözünde çok şey kaybettikleri düşünülürken aslında toplumun hiç bir zaman algılayamayacağı çok şeyi de kazanmış oluyorlar.

Kendin olabilmek savaşı oldukça güç. Kapalı bir kutunun içinde yıllarca dogmatik öğretilerle büyümüş bir kişilik kazanmışken içten içe seni dürten ve rahatsızlık veren şeyleri farkına varıyorsun. Bu farkındalık ve yaşamı sorgulamaların sonucu olarak kişiden kişiye değişen olgunlaşma süreci sonun oluyor. Ortalamada 40 lı yaşlarda başlayan aydınlanma süreci bu büyük toplumun yarattığı karanlık kutudaki minik bir delikten gelen ışık hüzmesi ile başlıyor. içimizde bir kıpırdanma sonra gidip gelen bir ışık....

Kadıköy Sineması : https://www.kadikoysinemasi.com/korsaj/

Movie Database : https://www.themoviedb.org/movie/888321-corsage

Offical Trailer : https://www.youtube.com/watch?v=P7LpMtLRe2E

En çok ilgimi çeken sahneler:

1. Sisi'nin küvet içinde nefesini tuttuğu sahne. İki hizmetçi başında endişe ile bekliyorlar, ve sayıyorlar. İmparatoriçe ne kadar dayanacak ?

2. Sıkıcı bürokratik akşam yemekleri ve sıkıcı konuşmalar. Sisi'nin bu toplantılardan nefret ettiği oldukça belli hiç konuşmuyor. Yine böyle bir akşam yemeğinde aniden kalkıp salonu terk ediyor. Bu sırada bana çok orjinal gelen Sisi'nin ayağa kalkması ile salondan herkes ayağa kalkıyor İmparator küplere binmiş ve dışarı çıkarken de orta parmağı ile herkesi selamlıyor. Foto aşağıda bakabilirsiniz.

3. İkiz kez hayati tehlike atlatıyor ama birşey olmuyor birincisi attan düşüyor, bir de camdan dışarı atlıyor eşi ile tartıştıktan ve evden uzaklaştırıldığını öğrendikten sonra.

4. Kızını gece yarısı alıp at ile gezintiye çıkartması ve kızın ateşli hastalığı.

5. Seyis ve saraydaki sevgilileri.

6. Bayılma numarası ve eğlenerek sevgilisine anlatması olayı.

7. Akıllı bir kadın eşini eskrimde yeniyor ve seyisini at ile geçiyor.

8. Oğlu ile olan diyalogları. Oğlunun annesini uyarması ve yatakta oğlunu sevmesi.

Bir imparatoriçenin tüm sıkıcı kurallara tepkisi.Kısa bir an filmden.